Sonra dönüp arap saçı, çöz beni deyip ruyaya dalıyorum.

Yayınlandı: 29 Eylül 2013 / Genel

Somut olarak sevilmek, gösterilen hissettirilen bir sevilmek… Sevilmek isteği bastırıyor bazı zamanlar. Annem tarafından,dostum tarafından,yeni tanıştığım komşumuzun yeğeni tarafından, kardeşimin öğretmenleri sevsin,insanlar beni sevsin istiyorum,sözleriyle başımı okşasın,yeğenim sevsin istiyorum beni,gelsin yanağımdan öpsün,  sarılsın,  bir erkek tarafından sevilmek istiyorum… rol yapmadığım için, kendim olduğum için,bahaneler üretmediğim, dürüstçe konuştuğum için, beğenmediğime beğenmedim dediğim için, özlemediğimde sırf o seni özledim dedi diye ben de seni özledim demediğim için…yalan söylemediğim için… ara sıra kararsızlaştığım, köşeme çekildiğim için… yalnız kalmak istediğimde müsade istediğim için, habersiz bırakmadığım için, vefasız olduğumu en başta söylediğim için, kıyaslama yapmadığım için , yüzüne vurmadığım için… her şeyimle, sevilmek istiyorum. Kendim olduğum için çok fazla sevilmek istiyorum bazı zamanlar. Şımartılmak istiyorum. Bazı zamanlar oluyor öyle… Acılarımı saklıyorum çünkü, kimseyle paylaşmıyorum. Şişiyorum şişiyorum tıklım tıklım oluyor yüreğim. Kederimi içimde büyütüyorum durmaksızın… Sevilmek istiyorum sevilmezsem yere düşecekmişim,ölüyormuşum gibi… Sonra uyuyorum. 

^^

Yorum bırakın